Sharding jest metodą dzielenia blockchaina lub bazy danych na mniejsze, podzielone blockchainy zwane shardami, z których każdy zarządza określonymi segmentami danych. Technika ta zwiększa skalowalność oraz wydajność sieci poprzez rozłożenie obciążenia transakcyjnego na wiele shardów.
Skalowalność: Dzieląc dane i transakcje na shardy, sieć może przetwarzać więcej transakcji na sekundę, ograniczając zatory i zwiększając szybkość.
Koordynacja łańcucha beaconów: Centralny łańcuch beaconów koordynuje interakcje między shardami, zapewniając płynną integrację i integralność danych.
Łatwość obsługi węzłów: Weryfikatorzy muszą jedynie przechowywać i przetwarzać dane dla swojego konkretnego shardu, co zmniejsza obciążenie związane z obsługą danych całego blockchaina.
Transformacja sieci Ethereum do modelu Proof of Stake (PoS) obejmowała sharding jako kluczową zmianę. Ethereum będzie używać łańcucha beaconów do zarządzania 64 indywidualnymi shardami, co znacznie zwiększy jego pojemność transakcyjną i skalowalność.
Korzyści
– Zwiększona przepustowość sieci.
– Zwiększona wydajność skalowania rozwiązań, takich jak rollupy.
– Niższe wymagania dotyczące zasobów dla walidatorów.
Wyzwania
– Ryzyko przejęcia shardu przez złośliwe podmioty, co wymaga solidnych środków bezpieczeństwa.
– Złożoność w implementacji i zapewnieniu spójnego bezpieczeństwa między shardami.
– Sharding stanowi znaczący krok naprzód w zakresie skalowalności blockchain, torując drogę dla bardziej wydajnych i zdecentralizowanych sieci o dużej przepustowości.